Chögyam Trungpa Rinpoche (1939-1987) is de oprichter van de Shambhala-organisatie. Hij werd geboren in Tibet en opgeleid in de strikte kloostertraditie van het Tibetaans Boeddhisme, als de 11e incarnatie van de Trungpa tülkus.
Sakyong Mipham Rinpoche, de oudste zoon van Chögyam Trungpa Rinpoche, werd in 1963 geboren in de geboorteplaats van de Boeddha, Bodhgaya in India, als Ösel Rangdröl Mukpo. Zijn vroegste jaren bracht hij met zijn moeder door in een Tibetaans vluchtelingendorp in Noord-West India.Toen hij zeven jaar oud was, kwam hij naar het westen waar zijn vader hem verder opvoedde op een manier die niet al teveel verschilde van een gewone westerse opvoeding. Hij werd opgeleid in de V.S. en studeerde ook enige tijd in Oxford in Engeland. In het besef dat zijn zoon hem te zijner tijd als leraar zou opvolgen, begeleidde Trungpa Rinpoche zijn opleiding zorgvuldig.
In 1978 verrichtte Chögyam Trungpa een ceremonie die zijn zoon recht gaf op de titel Sawang. Hij machtigde hem daarbij als zijn erfgenaam, met de nadruk op het verbreiden van de Shambhala-leringen, die naar zijn gevoel essentieel waren voor het verankeren van de dharma in het westen.
De Sawang kreeg veel onderricht en leringen van andere grote leraren uit de Kagyü- en Nyingma-tradities van het Tibetaans boeddhisme. Na de dood van Chögyam Trungpa Rinpoche in 1987 studeerde hij een aantal jaren in Nepal onder leiding van wijlen Dilgo Khyentse Rinpoche, een grote leraar uit de Nyingma-traditie, die als een tweede vader voor hem was, en vervolgens bij Penor Rinpoche – het hoofd van de Nyingmatraditie.
Vanaf 1990 nam hij – op verzoek van de grote leraren uit de Tibetaanse traditie – de leiding over van het netwerk van meditatie- en studiecentra dat zijn vader had opgericht. Een van zijn eerste formele handelingen was het onderbrengen van de organisatie onder één paraplu: Shambhala.
In de Shambhala-centra komen drie verschillende vormen van training onder één dak samen: de (niet-religieuze) Shambhala Training; boeddhistische meditatie- en studieprogramma’s en Nalanda Arts, de culturele en kunstzinnige contemplatieve vorming.
In 1995 kreeg de Sawang van Penor Rinpoche tijdens een grootse ceremonie formeel de titel van Sakyong – leider van zowel de maatschappelijke als de spirituele aspecten van Shambhala – een titel die zijn vader Chögyam Trungpa voorheen gedragen had. Sakyong betekent ‘Beschermer van de Aarde’. De ceremonie bevestigde formeel Sakyong Mipham Rinpoche’s levenslange verbondenheid om samen met anderen te werken aan het creëren van een verlichte samenleving – de voortzetting van de visie van zijn vader. Tegelijkertijd erkende Penor Rinpoche hem als afstammeling van Mipham Rinpoche, één van de grote negentiende-eeuwse Tibetaanse meditatiemeesters en geleerden.
Dit vormde een belangrijke mijlpaal in de geschiedenis van de Shambhala-organisatie. Sinds die tijd heeft de Sakyong op vrijwel alle terreinen laten zien hoe hij – zowel door zijn afkomst en opleiding als door zijn persoonlijkheid – als brug kan fungeren tussen de meditatieve en contemplatieve tradities uit het oosten en de westerse cultuur. Hij is tweetalig en kent beide culturen van binnenuit. Dat maakt zijn onderricht niet alleen toegankelijk, maar ook meer dan ooit toepasbaar in het dagelijks leven van het westen.
Publicaties
- The Lost Art of Good Conversation, Harmony Books, 2017
- Fundamentele goedheid, uitgeverij Ten Have, 2013
- Running Buddha, uitgeverij Ten Have, 2012
- Meester over je eigen leven, uitgeverij Ten Have, 2007
- Je geest als bondgenoot. Servire, Utrecht, 2003
- Smile of the Tiger, a poetry book. Vajradhatu Publications, Halifax 1998